"Nie mogę tego zrobić, bo..."

Brzmi jak wymówka, prawda? Ale nie zawsze nią jest.

Chodzi z grubsza o to, że dzisiaj jest dzień remontu, zwany również - Dniem Gniewu i Pomsty Bożej. Kują nam ścianę w biurze, bo przestałyśmy się mieścić w dwóch malutkich pokojach. Nie, nie idzie o to, że utyłyśmy niepomiernie, stołując się u Gieni (barek na dole, schabowy, mielony, surówka z majonezem) czy u Chińczyka, nie chodzi nawet o to, że mamy sekretarz redakcji, więc się niejako rozmnożyłyśmy... Chodzi o to, że trzymamy w biurze książki. Dużo książek. Egzemplarze recenzenckie, autorskie, nowości, backlistę. Z miesiąca na miesiąc jest tego coraz więcej. Efekt? Zorganizowanie spotkania graniczy z cudem ;-) No więc przebijają nas dziś dalej, przenosimy się za ścianę, będzie więcej miejsca.

A ja siedzę w domu i robię... I za Boga w niebiesiech mi się NIE CHCE. Tak, wiem, nie bardzo to polityczne pisać takie rzeczy na zawodowym blogu, ale, choć mi się nie chce, to przecież pracuję. I rozbijam sobie głowę o tytułowe NIE MOGĘ.

NIE MOGĘ na przykład skończyć trailera do Dzieci Cieni, bo nie mam oryginalnych okładek. Napisałam już do agencji, żeby coś z tym zrobili, ale okazało się, że to myśmy miały zrobić. Więc zrobiłam, pewnie po raz drugi, to jest - napisałam do Kanady. Kanada odpowie we własnych godzinach urzędowania, jeśli w ogóle. Naćkałam w mejlu ASAP. Bo to jest ASAP.

NIE MOGĘ poprawić prezentacji i Biuletynu Policji Populacyjnej, bo... Jak wyżej - nie mam materiałów graficznych.

NIE MOGĘ wysłać zapowiedzi, bo nie mam wszystkich danych.

NIE MOGĘ zrobić prevki do HEREAFTER i zrobić zapowiedzi na sieć, bo nie mam okładki i nie mam tytułu. Szlag. Cenę też trzeba ustalić.

NIE MOGĘ skończyć pudełka do "Wojny czarownic", bo nie mam wymiarów.

NIE MOGĘ wybrać lokalizacji billboardów, bo nie mam jeszcze oferty.

NIE MOGĘ wysłać nikomu książek, bo mam dziurę w ścianie i pustkę w magazynie. NAJPIERW będę musiała uzupełnić braki, namówić zastępcę faceta, z którym pracuję (urlop...) do tego, żeby mnie dotowarował, a potem...

Ale NAJPIERW trzeba będzie przywrócić biuro do porządku ;-)

Marudna dzisiaj jestem, nie? :) Tyle mojego, że obleciałam od wczoraj kilku patronów medialnych do różnych tytułów, dogadałam o tyle, o ile Katowice, przedstawiłam ofertę dla Granic (o tyle, o ile, tak...), napisałam kilka mejli do tłumaczy (GDZIE, DO LICHA, JEST MOJE TŁUMACZENIE NEVERMORE???) oraz stałam się szczęśliwą posiadaczkę pdf'a ze składem "Oddechu nocy" Lesley Livingston. Dobrze, będę mogła zrobić egzemplarze przedpremierowe!

Tak właściwie to chciałam napisać, że praca w domu, choć wygodna, ma swoje minusy. Jednym z nich jest brak możliwości urządzenia burzy mózgów. Specyfika mojego zajęcia jest taka, że nie tylko wykonuję pewne rzeczy, ale na dodatek sama wymyślam, co właściwie mam jeszcze zrobić. Teoretycznie mogłabym leżeć brzuchem do góry. Nie ma kogoś, kto pokaże mi palcem i powie: zrób to i tamto. To raczej ja ganiam różne osoby, ciskając się, bo "nie mogę tego zrobić, bo...".
Dobra, wylałam się, idę kombinować druk "Oddechu" :-)